Chrissie, Abambo Patrick en een mooi cadeau

Vandaag hebben we weer een heel programma afgewerkt. We hebben het er maar druk mee!
Vanochtend nam Allen, onze privé-chauffeur en plaatselijke gids, ons mee naar een Nederlandse vrouw die hier al zo’n 12 jaar werkt: de Friese Chrissie Onderstal (www.ahava-malawi.com). Op persoonlijke titel (dus niet in opdracht van een organisatie in Nederland, bijvoorbeeld) is zij bezig een kliniek te bouwen. Het gebouw staat er en veel apparatuur is al aanwezig, maar de vergunningen zijn nog niet binnen. Ze hoopt in augustus zover te zijn dat de kliniek open gaat, maar u weet inmiddels al: in Malawi verloopt zelden iets volgens plan. In de kliniek gaat Chrissie vooral vrouwen en kinderen behandelen. Zij is gespecialiseerd verpleegkundige op het gebied van gynaecologie en obstetrie.
In dit project werkt zij nauw samen met de Malawiaan Abambo Patrick. De voornaam van deze man is Patrick, het woord Abambo betekent zoiets als: ‘mijnheer’. Ze heeft het dus steeds over ‘mijnheer Patrick’. Zo spreekt Chrissie de mensen altijd aan, hoe goed ze hen ook kent. “Uit respect”, zegt ze.
Abambo Patrick heeft een belangrijke rol in het bewerken van het land. Op het eerste gezicht lijkt dat misschien vreemd: om, als je een kliniek wilt bouwen, ook aan landbouw te doen. Maar wat Chrissie en Abambo Patrick op het land planten en verbouwen, staat in dienst van de kliniek. Belangrijk zijn bijvoorbeeld de Maringo bomen. De jonge bladeren van deze bomen worden geoogst, gedroogd en daarna tot poeder verwerkt. Dat poeder is bijzonder voedingsrijk (vol eiwitten, ijzer en vitaminen) en gebruiken ze als voedingssupplement voor met name aids-patiënten en zwangere vrouwen.
Natuurlijk kunnen Chrissie en Abambo Patrick dit niet alleen. Ze doen alles graag samen met de lokale bevolking. Er komen vooral veel weduwen op het land werken. Het is hier al niet anders dan in Bijbelse tijden: weduwen en wezen vormen een buitengewoon kwetsbare groep en hebben het zwaar te verduren. Bovendien zijn er in Malawi relatief veel weduwen. Hun mannen zijn veelal aan aids gestorven. Mannen werden namelijk als eerste getroffen door aids; toen later ook steeds meer vrouwen geïnfecteerd raakten waren er inmiddels al steeds betere medicijnen.
Met de mensen die op het land komen werken, doet Abambo Patrick aan het begin van de dag eerst Bijbelstudie. Want dat is het grote verlangen van Abambo Patrick voor de mensen die hij wil helpen: dat ze gaan delen in de liefde van Jezus Christus.
Rond het middaguur hebben we bij Abambo Patrick de lunch gebruikt die door zijn vrouw was bereid. Zelf at ze - zoals in Malawi gebruikelijk is - niet mee. Wij vinden dat vreemd, maar zo gaat dat in Malawi: als er gasten komen, zet men het eten voor hen op tafel, en verdwijnt niet alleen de gastvrouw, maar vaak ook de gastheer naar een andere ruimte. De gasten kunnen dan ongestoord van het eten genieten. Zo ziet gastvrijheid in Malawi er uit. Gelukkig was Abambo Patrick nu zelf wel bij de lunch aanwezig en at hij mee. De lunch bestond uit nsima (een maïsproduct), rijst, bruine bonen, koolsalade en omelet. Alles smaakte prima!
’s Middags bezochten we wildpark Nyala. Dat was een cadeautje dat onze onvolprezen gids Allan aan onze groep aanbood. Het Nyala-park is niet zo heel erg groot, maar er zitten veel dieren. Dat bleek wel: we zagen een buffalo, zebra’s, giraffen, gnoe’s, waterbokken, impala’s en apen. Vaak ongelooflijk dichtbij. Het was in één woord prachtig. En wat ook niet onbelangrijk was: de hele groep was bij elkaar en er zijn dus geen nieuwe conflicten ontstaan. ;-)